ریاضیات اولیه در نواحی معینی از شرق باستان و بدواً به عنوان دانشی عملی برای کمک به کارهای کشاورزی و مهندسی پدید آمده است و این کارها به محاسبه یک تقویم قابل استفاده ، ایجاد دستگاههای اوزان و مقادیر برای استفاده در برداشت محصول ، انبار کردن و تقسیم غذا ، ایجاد روش هایی برای ساختن آبراهها و آب بندها و برای توزیع زمین ، کسب تجربیات مالی و بازرگانی برای وضع و جمع آوری مالیات و برای مقاصد داد و ستد نیاز داشتند .

بدین طریق بود که جبر از تکامل حساب به وجود آمد و مقدمات هندسه نظری از بطن مساحی رشد یافت .

 

با این حال در تمام ریاضیات شرق باستان ، حتی یک مورد از آنچه امروزه آن را برهان می نامیم ، نمی توان یافت . به جای استدلال ، صرفاً توصیفی از یک سلسله عملیات وجود دارد .به شخص دستور داده می شود که : (( چنین کن و جنان کن ))

و تنها برای حالت های خاص به کار گرفته می شده نه حالات کلی .

مثلاً در توضیح حل معادلات درجه دوم ، نه نحوه استخراج سلسله اعمال به کار رفته را مشاهده می کنیم و نه شاهد توصیف این سلسله عملیات در قالب عبارت های کلی هستیم ؛ بلکه به جای آن تعدادی از معادلات درجه دوم عرضه می شود و در هر مرحله گفته می شود که هر یک از این موارد خاص را چگونه حل کنیم.

در تعیین قدمت اکتشافات مربوط به این دوره مشکلی که وجود دارد جنس موادی است که کشفیات بر آنها ثبت می شدند .

1-      بابلیها از از لوحهای سفالی پردوام استفاده می کردند

2-      مصریها از سنگ و پاپیروس استفاده می کردند .

3-      چینیان و هندیان از وسایل کاملاً بی دوام مانند پوست درخت و خیزران استفاده می کردند .

به همین دلیل اطلاعات کمی در مورد چین و هند باستان باقی مانده است .

 لوحی  منسوب به پلیمپتن اطلاعات کاملی درباره استفاده از اعداد مثلثی توسط ایرانیان دارد